SANDA w dosłownym tłumaczeniu oznacza „wolna walka”.
Wywodzi się bezpośrednio ze starej chińskiej tradycji pojedynków toczonych na specjalnych platformach zwanych „leitai”, wokół których wbijano włócznie bądź bambusowe kije z zaostrzonymi końcami. Brali w nich udział mistrzowie różnych stylów Kung Fu. W walce nie obowiązywały żadne zasady, zwyciężał ten zawodnik, który po prostu przeżył bądź zepchnął przeciwnika z platformy.

Obecnie SANDA funkcjonuje jako sport walki posiadający formalną organizację, reguły, kategorie wagowe.

W Polsce taką organizacją jest Polski Związek Wushu, starający się skupiać różne kluby sportowe w celu utworzenia bazy szkoleniowej i reprezentacyjnej na potrzeby reprezentacji kraju na zawodach międzynarodowych, zgodnie z oficjalnymi regulaminami wushu (w tym i walk sanda).

Walka SANDA odbywa się na kwadratowej macie o powierzchni ok. 8 × 8 m, znajdującej się na niewielkim podwyższeniu, której krańce nie są niczym ograniczone, w przeciwieństwie do np. ringu bokserskiego, którego krańce ograniczone są linami montowanymi do narożnych słupów. Zgodnie z tradycją walk na platformach lei tai najwyżej punktowanym działaniem jest wypchnięcie bądź wyrzucenie zawodnika poza ring. Aby chronić zawodników, którzy są wyrzucani z ringu, podłoże wokół niego jest wyłożone materacami. Innym wysoko punktowanym działaniem jest powalenie przeciwnika na matę. Walka ma charakter pełno kontaktowy. Zawodnicy dążą do tego by za pomocą rzutów, klinczów i podcięć do wywrócenia przeciwnika. Jednak po sprowadzeniu przeciwnika do parteru rozgrywka jest przerywana, aby zawodnik mógł się podnieść i zająć stojącą pozycję walki. Wysoko punktowane jest wymierzenie przeciwnikowi kopnięcia w głowę bądź w klatkę piersiową, jak również na nogi. W walce można użyć dowolnych technik, przy czym zabronione jest  atak na szyję, krocze, głowę, łokieć i kolano który by prowadził do kontuzji tych części ciała, zabronione jest wymuszanie upadku przeciwnika głową nad piętami, celowe miażdżenie i dociskanie leżącego przeciwnika do podłoża oraz jakiekolwiek atakowanie głowy przeciwnika, kiedy ten leży.

Walka rozgrywana jest w rękawicach, osłonie na zęby, ochraniaczach na głowę i klatkę piersiową, zaś kolor ubioru dwóch walczących ze sobą zawodników powinien być odpowiednio czarny i czerwony.

SANDA nie jest oddzielną sztuką czy stylem walki. Jest systemem umożliwiającym naukę technik oraz ich zastosowań pochodzących z różnych sztuk walki.

TRENING SANDA ćwiczącym pozwala rozwijać: siłę, szybkość, gibkość, wytrzymałość oraz koordynację ruchową. Uczy wykorzystania pochodzących z różnych stylów walk technik: ciosów, kopnięć, rzutów czy dźwigni. Pozwala wyćwiczyć realne umiejętności niezbędne w walce na turniejach, ale również przydatne w sytuacjach wymagających samoobrony. Umiejętności, które nabywa ćwiczący doskonalone są podczas zajęć na tarczach, workach treningowych oraz podczas treningu z partnerem i sparingów.

Szkoła Kung Fu Vo Thuat Thanh Quyen od kilku lat bierze udział w zawodach rangi Mistrzostw Polski i Pucharów Polski, z których regularnie przywozi medale.